!! ओंजळीत माझ्या !!

नात्यांचे नाजूक धागे
प्रेमाने गोंजारले तिने
सोबत देऊन तिला
माझे नवे जीवन गाणे

तुरु तुरु चालत
येते मिठीत माझ्या
तोतळ्या बोलांनी
गुंतवते मनास माझ्या

आहे थोडीशी खट्याळ
पण गोष्टी करते समजुतादारीच्या
मोठ्यांना सुद्धा खडसावून सांगते
महत्व आनंदी क्षणांच्या

सावली सारखी सोबत
मागे पुढे तिची बाहुली
शोधू कुठे तिला
जगाला या रुसून बसली

जीवन तरी जगणे चालू आहे
भेटेल तिच्या सारखे कोणी
पण त्या वेडीला नाही समजले
हृदयात तिची जागा नाही घेवू शकणार कोणी

ओंजळीत ठेवून गेली माझ्या आठवणी
हृदयाच्या चोर कप्प्यात तिच्याच आठवणी
का असा देव दुष्ट व्हावा
ओंजळीनेच तिच्या प्रेताला मुठ-माती मागवा !!

लेखक: पियुष खांडेकर